Φυσαλίδες που παίρνουν τη μορφή δακτυλίου, κύκλοι προσεκτικά σχεδιασμένοι σαν με διαβήτη… Οι μεγάπτερες φάλαινες θυμίζουν καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας. Στην πραγματικότητα τα εντυπωσιακά κητώδη, με μήκος που φτάνει τα 14 μέτρα και βάρος που αγγίζει τους 25 τόνους, μέσα από τα προσεγμένα «έργα» τους επιτυγχάνουν ένα πολύ συγκεκριμένο στόχο: Να βρουν περισσότερη τροφή.
Για πρώτη φορά ερευνητική ομάδα από το Πρόγραμμα Έρευνας Θαλάσσιων Θηλαστικών (MMRP) στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης (HIMB) και το Alaska Whale Foundation (AWF) μελέτησε τους καλοσχηματισμένους κύκλους κατά τη διάρκεια του κυνηγιού της φάλαινας διαπιστώνοντας ότι κάθε άλλο παρά τυχαίοι είναι.
Οι ειδικοί μέτρησαν τον αριθμό των δακτυλίων, την απόστασή τους, την έκταση που καλύπτουν, την κατεύθυνση, την ταχύτητα σχηματισμού τους από φάλαινες στη Νοτιοανατολική Αλάσκα και από την έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Royal Society Open Science προκύπτει ότι οι μεγάπτερες κατασκευάζουν «δίχτυα φυσαλίδων» ως εργαλεία για να πιάνουν ευκολότερα τη λεία τους, το κριλ, ένα είδος γαρίδας.
Οι ερευνητές γνώριζαν ότι οι φάλαινες δημιουργούν τέτοιου είδους «δίχτυα» για να κυνηγήσουν, αλλά διαπίστωσαν ότι τα χρησιμοποιούν με πολλούς τρόπους για να αυξήσουν την πιθανότητα να πιάσουν περισσότερη τροφή.
Όπως αναφέρει η έρευνα, τα «δίχτυα» είναι παρόμοια, σχηματίζονται πάντα με τη φορά των δεικτών του ρολογιού και αποτελούνται από δακτυλίους ο ένας προσαρτημένος στον άλλο κι ο καθένας μικρότερος από τον προηγούμενο.
Σύμφωνα με έναν εκ των επιστημόνων, Λαρς Μπέιντερ από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης, πολλά ζώα χρησιμοποιούν εργαλεία για να βρουν τροφή, ωστόσο οι μεγάπτερες είναι ικανές να τα κατασκευάζουν και να τα χειρίζονται με δεξιοτεχνία: «Αυτές οι φάλαινες είναι ειδικευμένες στο να φυσούν φυσαλίδες σχηματίζοντας δίχτυα με εσωτερικούς δακτυλίους, τις λεπτομέρειες των οποίων ελέγχουν όπως ο αριθμός τους, το μέγεθος και το βάθος που θα έχει το δίχτυ και την απόσταση ανάμεσα στις φυσαλίδες. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στις φάλαινες να πιάνουν έως και επτά φορές περισσότερα θηράματα σε μία μόνο εξόρμηση χωρίς να χρησιμοποιούν επιπλέον ενέργεια».
Αυτή η συμπεριφορά τοποθετεί τις μεγάπτερες ανάμεσα στα λίγα ζώα που κατασκευάζουν και χρησιμοποιούν τα δικά τους εργαλεία για κυνήγι. Στην ίδια ομάδα συγκαταλέγονται οι χιμπατζήδες και τα κοράκια.
Τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν χάρη στην τοποθέτηση ειδικών μη επεμβατικών συσκευών πάνω στις φάλαινες, καθώς και με τη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών που κατέγραψαν τα σχέδια πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας, με τους ειδικούς να τονίζουν ότι η παρατήρηση των φαλαινών είναι ιδιαίτερα δύσκολη που απαιτεί δεξιότητα και ακρίβεια.
Η αναζήτηση τροφής αποτελεί κλειδί για την επιβίωση των φαλαινών που μεταναστεύουν κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών από την Αλάσκα στη Χαβάη, επομένως, απαιτείται ενέργεια για το ταξίδι τους. Όλα αυτά τη στιγμή που τα κητώδη σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν προκλήσεις από την υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων τους, την κλιματική αλλαγή, την πλαστική ρύπανση και την ηχορύπανση που δυσκολεύει την επικοινωνία τους.
Δεν είναι τυχαίο ότι το1/4 των 92 γνωστών είδη κητωδών κινδυνεύουν με εξαφάνιση, με τους επιστήμονες να τονίζουν ότι απαιτείται άμεσα η εκπόνηση αποτελεσματικών σχεδίων για τη διατήρησή τους.
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Το διαστημικό ιστιοφόρο της NASA άνοιξε τα πανιά του (βίντεο)